Φετ-Σενσίν, Αφανάσι Αφανάσεβιτς

(Νοβοσίλκ 1820 – Μόσχα 1892). Ρώσος ποιητής. Από Γερμανίδα μητέρα (Foet), οφείλει στη γερμανική παιδεία, και ιδιαίτερα στη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ και στην ποίηση του Γκέτε και του Χάινε, ουσιώδη στοιχεία της έμπνευσής του. Το έργο του σημειώνει το τέλος της παράδοσης του Πούσκιν και την αρχή των νεορομαντικών και προσυμβολιστικών αναζητήσεων. Με την ποίησή του –αριστούργημά του θεωρούνται τα Φώτα της νύχτας (1883-1891)– εγκαινίασε στη Ρωσία την τάση εκείνη που η κριτική ονόμασε αργότερα τέχνη για την τέχνη.